✔ Αφιέρωμα στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΔΑ: "Από το 4ο Εσπερινό ΕΠΑΛ χτυπούν την πόρτα του Πανεπιστημίου"


Άδραξαν την ευκαιρία και διεκδικούν το όνειρό τους

H κ. Καλλιόπη Λογοθέτη - H κ. Καλλιόπη Μπριτζολάκη - H κ. Γιαννούλα Πανταλάκη - O κ. Γιώργος Παχάκης


Της Κατερίνας Μυλωνά // Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ

Νικητές όχι μόνο των πανελλαδικών εξετάσεων αλλά της ίδιας της ζωής αναδεικνύονται οι απόφοιτοι 4ου Εσπερινού ΕΠΑΛ Ηρακλείου που κατάφεραν να συνδυάσουν δουλειά, οικογένεια και σχολείο.

Πριν από κάποια χρόνια πήραν την απόφαση που άλλαξε τη ζωή τους, επέστρεψαν στα θρανία, διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο και τελικά δικαιώθηκαν. 

Λίγες βδομάδες μετά από την ολοκλήρωση των πανελλαδικών εξετάσεων και την ανακοίνωση των βαθμών τους, κάνουν όνειρα πλέον για τη φοιτητική ζωή που τους περιμένει.

Η κ. Καλλιόπη Λογοθέτη θέλει να εξελιχθεί προσωπικά και επαγγελματικά μέσα από τις σπουδές της. Η κ. Καλλιόπη Μπριτζολάκη μοιράστηκε το ίδιο θρανίο με την 19χρονη κόρη της. «Το σχολείο αγκαλιάζει όλα τα παιδιά» τονίζει η κ. Γιαννούλα Πανταλάκη. «Συγχρωτίστηκα με καθημερινούς ήρωες - βιοπαλαιστές και έμαθα από αυτούς» τονίζει ο κ. Γιώργος Παχάκης.

Οι παραπάνω αποτελούν μονάχα λίγες περιπτώσεις σύγχρονων ηρώων που αναδεικνύει σήμερα η «Π».


Έχουν οικογένεια, παιδιά, εργάζονται και διψούν για μάθηση

Επί χρόνια βίωναν μια καθημερινότητα που δεν τους άφηνε κανένα περιθώριο «ανάσας». Όμως αισθάνονταν πιο ευτυχισμένοι από ποτέ γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία, ή μάλλον οι ίδιοι την έδραξαν, να διεκδικήσουν και πάλι το όνειρό τους. Έχουν οικογένεια, παιδιά, εργάζονται και κάπου μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις τους βρήκαν μία θέση για τη μεγάλη τους αγάπη, όπως τελικά αποδείχτηκε. 

Απόφοιτοι του 4ου Εσπερινού ΕΠΑΛ Ηρακλείου που… ρίχτηκαν στη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων μιλούν στην «Π» για τον μοναδικό αγώνα που έδωσαν και από τον οποίο βγήκαν νικητές.

Ανάμεσα στα τμήματα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου και Πληροφορικής του ΤΕΙ Κρήτης βρίσκεται η κ. Καλλιόπη Λογοθέτη, η οποία θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος κλάδος εξελίσσεται διαρκώς και αυτό την ενδιαφέρει ιδιαίτερα.

Αποφάσισε να επιστρέψει στα θρανία γιατί τα χρόνια της κρίσης βρέθηκε και εκείνη χωρίς δουλειά και δυστυχώς με πολύ ελεύθερο χρόνο. Έτσι, προκειμένου να έχει ένα επιπλέον χαρτί στα χέρια της, γράφηκε στο σχολείο από το οποίο αποφοίτησε με πολύ καλή διαδρομή.

Στο ίδιο θρανίο με την 19χρονη κόρη της καθόταν η κ. Καλλιόπη Μπριτζολάκη, η οποία θέλει να σπουδάσει Οικονομικά στο Ρέθυμνο. Το «μπράβο» της κόρης της και το γεγονός ότι ο σύζυγός της την καμάρωνε ήταν για εκείνη η κινητήριος δύναμή της. Κατάφερε να συνδυάσει δουλειά, σπίτι, οικογένεια, σχολείο και διάβασμα με πολλή επιτυχία αλλά και περίσσια κούραση. Όμως δεν το μετάνιωσε στιγμή, «αν θέλεις πραγματικά κάτι, τα καταφέρνεις» αναφέρει.

«Ήταν όνειρο ζωής για μένα να επιστρέψω στο σχολείο, το οποίο εγκατέλειψα σε ηλικία 14 ετών» αναφέρει η κ. Γιαννούλα Πανταλάκη. Η ίδια είναι σήμερα 50 ετών και έχει μία κόρη 30 ετών, αρραβωνιασμένη. Ήθελε να γυρίσει στα θρανία αλλά περίμενε να μεγαλώσει η κόρη της. Τώρα στοχεύει σε οικονομική σχολή στο Ρέθυμνο ή το Ηράκλειο. 

Η οικογένειά της τη στήριξε πολύ και κατάφερε να ολοκληρώσει με επιτυχία το σχολείο μετά από πέντε χρόνια προσπάθειας. «Δε θα άλλαζε με τίποτα αυτή την εμπειρία ζωής. Σε αυτή την ηλικία έχεις την ωριμότητα να καταλάβεις τον τρόπο που διδάσκουν οι καθηγητές, οι οποίοι μας στήριξαν πολύ. Επίσης, με βοήθησαν και οι άνθρωποι της δουλειάς μου» αναφέρει. Η κ. Πανταλάκη τονίζει πως «το σχολείο αγκαλιάζει όλα τα παιδιά, είναι δίπλα στα προβλήματά μας».

«Σε μια εποχή που η εργασία δεν είναι αυτονόητο προνόμιο, σε μια εποχή που λειτουργεί ως μηχανή του κιμά, αλέθοντας τα όνειρα, τις ελπίδες και την αξιοπρέπεια μας, στο νυχτερινό μάς δίδαξαν εκ νέου την επιμονή και την αντίσταση. Επιμονή για επαναπροσδιορισμό στόχων και την επίτευξη αυτών. Αντίσταση στο να δεχόμαστε μοιρολατρικά τη διαχείριση της ζωής μας από το σύγχρονο κράτος» τονίζει ο κ. Γιώργος Παχάκης, 43 ετών με τρία παιδιά που πηγαίνουν Α΄ Λυκείου, Β΄ Γυμνασίου και ΣΤ΄Δημοτικού.

«Συγχρωτίστηκα με καθημερινούς ήρωες, βιοπαλαιστές και έμαθα από αυτούς, διδάχτηκα από εκπαιδευτικούς που πρόσφεραν με ανιδιοτέλεια πολλά περισσότερα από τις υποχρεώσεις τους, συνειδητοποίησα ότι αυτή η χώρα είναι όρθια χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους που συνειδητά σηκώνουν φορτίο μεγαλύτερο από αυτό που τους αναλογεί. Το σηκώνουν αδιαμαρτύρητα, περήφανα χωρίς να βογγάνε, όμως πάντα άδικα και πάντα με ευθύνη ενός ανίκανου πολιτικού συστήματος να προστατεύσει τον λαό του» περιγράφει.

Ο κ. Παχάκης τονίζει πως το έργο που επιτελείται στα νυχτερινά σχολεία δεν είναι μόνο εκπαιδευτικό, επαγγελματικό αλλά είναι πολύ περισσότερο κοινωνικός υπηρέτης ψυχικής υγείας και εμπνευστής της ελπίδας. «Για αυτό το λόγο πρέπει να προστατευθεί και να μην εμπλέκεται σε πολιτικά παιχνίδια εξευτελισμού και αποδυνάμωσής του, όπως ο επί σκοπό νέος τρόπος εγγραφής σε αυτό, με μόνο στόχο τη μείωση των εγγραφέντων μαθητών και σταδιακά το κλείσιμό του. Ορισμένοι θεσμοί πρέπει να ενισχύονται και να προστατεύονται ιδίως τώρα που είναι επίμονα απαραίτητοι» τονίζει.